Yari otobiyografik bir roman. Sovyetler Birligi henuz dagilmamis. Turkiye'de askeri diktatorlugun en karanlik gunleri. Moskova'daki uluslararasi okulda egitim goren Turkiyeli devrimciler. Askeri diktatorlugun istihbaratcilari onlarin pesinde. Ve karlar uzerinde bir cinayet. Cinayet sorgusuyla baslayan ic hesaplasma. Hayatin anlami nedir? Gercegi kim temsil ediyor? Sadece Turkiye Komunist Partisi'nin degil, uluslararasi devrimci hareketin bir donemine de farkli bir bakis. "Mehmet korulugun sinirindaki dereye geldiginde, Leonid yine yaklasmisti pencereye. Ama Mehmet onu gormedi. Gozleri gececegi derenin uzerindeki kucuk kopruye takilmisti, yerler buzdan parildiyordu. Kopruye dogru bir adim atmisti ki, ayagi kaydi. Dusmekten son anda tahta korkuluga tutunarak kurtuldu. Dogrulup yeniden yurumeye baslayacakti ki, arkasinda birinin varligini hissetti. Irkilerek basini cevirmeye calisti ama gec kalmisti; derinden gelen bir ses duydu, ayni anda sirtinda siddetli bir darbe hissetti; hizla one savruldu ama elleri hâlâ korkuluklarda oldugu icin yere dusmedi. Basini cevirip vurani gormek istedi, basaramadi. Bakislari usulca asagi, gogsune kaydi, hicbir sey goremedi. Ama sirtindaki agirlik hissedilmeyecek gibi degildi. Birkac saniye ayakta kaldi, basi donuyor, kusmak istiyordu. Engellemek istedi, basaramadi, agzindan koyu bir sivinin bosaldigini fark etti. Elleri korkuluktan cozuldu, yuzustu yere yikildi. Duserken basini koprunun buzlanmis tahta dosemesine carpmisti, ama hic aci duymuyordu. Yalnizca hizla uzaklasan birinin ayak seslerini isitti." (Tanitim Bulteninden) - from Amzon