Mruphy, bir Beckett anti-kahramani. Belli bir egitimden gecmis. Irlandali. Yalniz, edilgen ve tekbenci. Bir iste calismiyor. Tek mutlulugu sallanan bir koltuga kendini cirilciplak baglamak, ic dunyasina cekilip orada yolculuklara cikmak... Celia, Murphy'ye asik. Fahise. Bedensel bir askla sevilen ve dis dunyaya ait oldugu icin Murphy'nin reddetmek istedigi bir kadin... Mruphy pesini birakmayan dis dunyadan kacarken, sigindigi akil hastalari tarafindan da dislanir... Kitabin traji-komik oykusu bu merkezi celiski etrafinda gelisir. Descaretes'in 'ruh-beden' ikiliginden etkilenen Beckett, bu ilk romaninda, ruhla bedenin, ic dunyayla fiziksel dunyanin kaynasma zorunlugundan uzakta, bir arada yasayabilecegini gostermek ister. Dogu mistisizminden hareketle, bedenin, ait oldugu fiziksel dunyada asla tam ozgur olamayacagi, gercek ozgurlugun dusuncelerde yasanabilecegi fikrini ana izlek haline getirir. Bu anlamda, Murphy Beckett'in daha sonraki romanlarinda sadece dusunerek ve konusarak, sozcuk ureterek, dili kullanarak var olabilen anti-kahramanlarinin ilk ornegidir... Murphy karamsarliktan alaya, komikten traji-komige, hayatin ruhsal ve fiziksel alanlarini kapsayan izlekleriyle tum yasamin deliligini veya insanin insanligini seslendirerek eglenen bir roman. Dusunmek veya dusunmemek isteyenlere... insanlara... - from Amzon