Elinizdeki kitapla ilgili olarak size sadece su kadarini soyleyebilirim: Alin ve okuyun. Okuyup bitirdiginiz zaman, Haydar Karatas'in bu romaninin, Yasar Kemal ve Cengiz Aytmatov'un romanlari ayarinda bir roman oldugunu goreceksiniz. Buyuk bir insanlik trajedisini roman tadinda okumak istiyorsaniz, yine alin, okuyun derim. Hayatta beni uc roman aglatti. Biri, 1965 yilinda, on dokuz yasindayken okudugum, John Steinbeck'in Gazap Uzumleri romani; ikincisi, dort-bes yil once okudugum ve tanitimini yaptigim, Robert Sabatier'in Isvec Kibritleri; ucuncusu ise, su anda elinizde tuttugunuz Perperik-a Soe. Gun Zileli Bir yaniyla acili bir yurt... bir yaniyla da sanki surekli bir "yurtsuzluk " hali... Muthis yoksulluk... kahredici imkânsizlik... Derininden zonklayan yara... Umursamayan "merkez"in daglayan zulmu... ve caresiz kalan dil... Butun bunlari anlamaya calisan yaslilar... yetiskinler... cocuklar... ve onlarin "cocuk olumleri"... Iste bunlarla karsilasacak, iste bunlarla yasayacaksiniz Perperik-a Soe'de. Olaganustu diliyle bastan basa bir ciglik... bastan basa bir agit bu roman. Sasirarak okudum; bu denli yogun aci, bu denli koyu keder meger boyle ballandirilir, meger boyle anlatilirmis. Sina Akyol Sanki Yuzyillik Yalnizlik ile Lessing'in Mara ve Dann'i arasinda gezinen, cok kuvvetli bir bilesim ortaya koyuyor... Cografyanin, zorlu tabiatin, yoksunlugun, o yoksunlukla basa cikma gayretinin anlatilisi, tuyler urpertici bir manzaraya vesile oluyor... Adeta Dersim'de degil de, nukleer savasin vurdugu bir dunyada, "Kum Insanlari"nin arasinda geziniyoruz... Murat Uyurkulak - from Amzon