Sefarad suclananlarin, surulenlerin, gunluk hayatlarindan, evlerinden, topraklarindan kovulanlarin ve bulunduklari yer neresi olursa olsun hep yabanci olanlarin vatani. Anilarin, koklerin yurdu, yitirilmis ve asla bulunamamis, daima ve yalnizca surgunde, uzaklarda, yoklukta duslenmis vatan. Cagdas Ispanyol edebiyatinin en buyuk isimlerinden Antonio Muñoz Molina'nin yurege isleyen gur sesinin icinden, Auschwitz'e giden trendeki Primo Levi'nin, Franz Kafka ve Milena Jesenska'nin, Willi Munzenberg, Evgenia Ginzburg ve Margarete Buber-Neumann'in sesleri yukseliyor; ayni zamanda, savasin kendisinden kopardigi babasini bosuna bekleyen bir kadinin, Maginali basit bir kunduracinin, ask delisi bir rahibenin, Arjantin zindanlarindan sag kurtulan bir genc kadinin ve daha nice unlu unsuz insanin sesi, hep koparilisi, aski, nostaljiyi, umutsuz bekleyisi anlatmak icin. "Kimse kim oldugunu bilmez. Tek basina yolculuk ediyorsan ya da seni kimsenin tanimadigi bir sehrin sokaklarinda dolasiyorsan hic kimsesindir (...) kimse senin sikintinin ve istasyon kahvesine bakisindaki gerginliginin nedenini anlayamaz." - from Amzon